Μια ακόμη επική βραδυά οινογευσίας με πολύ, πολύ σπάνια κρασιά. Μεταφέρω όσο πιο ψύχραιμα μπορώ τις εντυπώσεις.
Harlan Estate 2003.
Ένα πολύ σπάνιο vintage αυτού του εκπληκτικού κρασιού. Εξαιρετικά βαθύ, πυκνό και πολυδιάστατο. Απίστευτο μπουκέτο με κεράσι, βατόμουρο, γραφίτη, κασσίς, ορυκτά, δέρμα, σοκολάτα και πολλά ακόμη. Ακολουθεί ομοίως εντυπωσιακά το στόμα. Κάθε δύο λεπτά και κάτι νέο συναρπαστικό εύρημα στο ποτήρι! Τρομερή υφή και αίσθηση στο στόμα με τεράστιες υπέροχες τανίνες, γλυκιές, και πυκνές με εμβληματική τελειότητα και πάρα πολύ, ατελείωτο φινίρισμα. Ένα μαγικό κρασί, στα καλύτερα που έχω δοκιμάσει ποτέ! 98/100.
Saxum, James Berry Vineyard Magnum 2007.
Ακόμη «καλύτερο» και από το Harlan Estate, μια συγκλονιστική δημιουργία κλεισμένη σε μπουκάλι. Μεταξένιο, με απόλυτη καθαρότητα στην έντονη σωματώδη και γλυκιά μύτη, με συγκλονιστικές νότες από φρούτα, αποξηραμένα βότανα, γλυκόριζα, μπαχάρια και άνθη. Στο στόμα, απίστευτα συμπυκνωμένο με εξωπραγματική καθαρότητα, εξαιρετικά κομψό με δύναμη και βάθος. Σημείο αναφοράς για όλη την Καλιφόρνια θα μπορούσα να πω. Δεν υπάρχουν λόγια… μακάρι να μπορύσαν όλοι οι οινόφιλοι – και μή – να δοκιμάσουν αυτό το σπάνιο αριστούργημα. 99/100.
Sine Qua Non “Just for the Love of It” 2002.
Εκπληκτικό όπως όλες οι δημιουργίες του Manfred Krankl. Θα το χαρακτηρίζα ακόμη νεαρό παρά τα 20 του χρόνια με ιδιαίτερα περίπλοκη, εξωτική μύτη με προκλητικά αρώματα από βατόμουρο, κασσίς, γλυκόριχα και μπαχαρικά συνδυασμένα με λουλουδάτες νότες, και εξαιρετικά γεμάτο σώμα με μεγάλη ένταση, φοβερές τανίνες και απύθμενη καθαρότητα. Τεράστιο σε διάρκεια φινίρισμα που δεν έχω ξανασυνατήσει. Από τα καλύτερα – αν όχι το καλύτερο – Sine Qua Non που έχω δοκιμάσει. 99/100
Bevan Cellar 2016.
Πρώτη επαφή με την ετικέτα αυτή. Ένα αδιανόητο ως προς value for money κρασί και πραγματικά εξαιρετικό σε απόλυτη τιμή από κάθε άποψη. Δεν μπορώ να φανταστω πόσο θα το κοστολογούσαν στο Bordeaux, πάντως κι εδώ η Καλιφόρνια μας δείχνει τα δόντια της με σοβαρότητα. Υπέροχη μύτη με κέδρο, σοκολάτα, γαρίφαλο, κέδρο και μπαχαρικά, και πλούσιο, ηδονικό έως πολυτελές στόμα με ζουμερά φρούτα και γραφίτη. Γεμάτο σώμα με βελούδινες τανίνες, εξαιρετικά ισορροπημένο με πολυδιάστατο επικό φινίρισμα. Και πολύ δρόμο μπροστά του… 98/100.
Έπειτα πάντως από αρκετές δοκιμές πολλών εκλεκτών, έως και icon κρασιών, θεωρώ ότι τα top Καλιφορνέζικα κρασιά είναι τουλάχιστον ισάξια (για να μην πω και ανώτερα) με τα περισσότερα first growth της Γαλλίας, και μάλιστα ειδικότερα στην καθαρότητα έκφρασης, γεγονός συναρπαστικό. Το ίδιο αισθάνθηκα και με το Αυστραλέζικο Penfolds Grange του 2004 που δοκίμασα πριν λίγο καιρό. Το λέω αυτό, όχι μόνο σε σχέση με αυτά που περιέγραψα πιο πάνω, αλλά και από αρκετά ακόμη που δοκίμασα πρόσφατα όπως το Chappellet Patricia Hill, αρκετά Sine Qua Non, το Insignia 1997 (το οποίο είναι εξωγήινο) το Promontory και άλλα. Με πολύ νωπές επίσης μνήμες από τα Chateau Latour 1990, Chateau Mouton Rothschild 1995, Domaine du Pegau Chateauneuf-du-Pape Cuvee Inspiration 2003 – Chateau Pegau, Chateau Clinet κ.α.
Γιώργος Λυγεράκης.
Hμερομηνία δοκιμής: Δεκέμβριος 2022.
