Οι οίνος πάντα συνδεόταν με την ευθυμία και την χαρά της ζωής, οδηγώντας από τα αρχαία χρόνια στην ανάπτυξη μιας ολόκληρης κουλτούρας, από ιδιωτικά και φιλικά γεύματα μέχρι τα οργανωμένα συμπόσια. Στην αρχαία Ελλάδα το συμπόσιο (συν+πίνειν) ήταν μια διαδεδομένη συνήθεια, αποτελώντας έναν από τους πιο αγαπημένους τρόπους διασκέδασης των Ελλήνων. Περιελάμβανε δύο στάδια: το πρώτο μέρος ήταν αφιερωμένο στο φαγητό, που σε γενικές γραμμές ήταν λιτό, ενώ το δεύτερο, ξεκινώντας με σπονδή – τις περισσότερες φορές προς τιμή του Διονύσου – στην κατανάλωση ποτού. Στην πραγματικότητα, οι αρχαίοι έπιναν κρασί και μαζί με το γεύμα, ενώ τα διάφορα ποτά συνοδεύονταν από μεζέδες (τραγήματα), τα οποία είχαν ως στόχο την απορρόφηση του οινοπνεύματος ώστε να επιμηκυνθεί ο χρόνος της συνάθροισης.
Μια τέτοια, αγνή συγκέντρωση φίλων, με μόνο ζητούμενο την καλοζωία και την χαρά, ήταν μια ακόμη πρωτοπορία του fabrica de vino που εδώ και κάποια χρόνια διοργανώνει αυτά τα «Συμπόσια» όπως τα αποκαλεί ο εμπνευστής τους και ψυχή της – τακτικής πλέον – συνάντησης αυτής, Νεκτάριος Κεφαλάς. Η άλλη πρωτοπορία του αν αναρωτιέστε, ήταν η δημιουργία του ίδιου αυτού «μακρόστενου» αυθεντικού wine bar, με την μοναδική ατμόσφαιρα, στην Μπενάκη, το οποίο, όντας από τα πρώτα μαγαζιά με τόση προσήλωση στο κρασί, διευρυνε τους οινικούς ορίζοντες της Πόλης…
Αρχικά τα συμπόσια αυτά γίνονταν γνωστά από στόμα σε στόμα, χαράζοντας τον δρόμο τους μ ένα διονυσιακό τρόπο… Στη συνέχεια τα social media – όπως συμβαίνει συνήθως – τα έκαναν ευρύτερα γνωστά. Έχοντας παρακολουθήσει την διαδρομή αυτή του Νεκτάριου και βλέποντας τα χαρούμενα πρόσωπα των συνδαιτημόνων στις αναρτημένες φωτογραφίες, θεωρώ ότι αξίζει όχι απλώς μια ειδική μνεία αλλά μια βαθύτερη ματιά σε κάτι τόσο ανθρώπινο και πηγαίο, αντίρροπο στην κατήφεια που διακρίνει την εποχή…
Ας μας πει ο ίδιο ο Νεκτάριος λοιπόν…
Winememos: Τι είναι αυτά τα «Συμπόσια της Δευτέρας», πως γεννήθηκε αυτή ιδέα και πως ξεκίνησαν?
Νεκτάριος Κεφαλάς: Το Συμπόσιο είναι ουσιαστικά ένα “τσιμπούσι φίλων” όπως συνηθίζεται στην επαρχία. Σε ένα μεγάλο τραπέζι με φαγητά στην μέση, καλό κρασί και προπάντων με καλή διάθεση. Ο κανόνας του συμποσίου είναι ότι: δεν υπάρχουν γαστρονομικοι κανόνες στο γεύμα αυτο. Τρώμε και πίνουμε. Δεν κάνουμε degustation! Χαλαρά κι όμορφα.
Όλα ξεκινησαν μια Δευτερα βραδυ, στο fabrica de vino Γεναρη του 2018. Ετσι κι αλλιως εμεις δοκιμαζαμε κρασια γιατι μας εστελναν διαφοροι παραγωγοι, και ειπαμε να μοιραστούμε αυτή την εμπειρία με φιλους. Τα πρωτα ατυπα συμποσια γίνονταν ρεφενε. Εφερνε ο καθενας το κρασι του και μετα βγαζαμε φαγητα από το μαγαζι και μοιραζομασταν τον λογαριασμο. Αυτό ξεκινησε με πεντε ατομα, κι ετσι στο «ατυπο» μαζευτηκαμε 20 ατομα. Στην αρχη δεν γίνονταν σταθερα όπως είναι η μορφη τους σημερα, κάθε Δευτερα. Όλη αυτή η διαδικασια μας ενεπνευσε για την λεξη και το ονομα. Επειδη θυμιζε ένα αρχαιοελληνικο τσιμπουσι, Το Συμποσιο δεν είναι κατι περιπλοκο. Είναι μια συνευρεση ανθρωπων, πολλες φορες ετεροκλητων μεταξυ τους για να φανε και να πιουνε. Αυτό είναι και το ομορφο της υποθεσης. Ότι ανθρωποι αγνωστοι μεταξυ τους συνευρισκονται μια βραδια και περνανε ομορφα με αφορμη το κρασι.
WM: Ποια είναι η διαδικασία συμμετοχής και πόσοι συνήθως είναι οι συνδαιτημόνες? Πως επιλόνται τα εδέσματα και τα κρασιά?
NK: Κάθε Δευτερα, οποιος θελει να συμμετασχει πρεπει να είναι εκει στις 20:50. Το τραπεζι στηνεται παντα για 18-20 ατομα. Υπαρχουν καποιες θεσεις συγκεκριμενες που καθονται οι «Πυρ-οινες» κι ο «προεδρος» κι από εκει και πέρα, κλεινεις την θεση σου. (Σημείωση WM: Πυρ-οινες είναι οι θαμωνες, που δίνουν το παρόν συχνά, ο “Πρόεδρος”, ο οποίος δεν έχει λείψει σχεδόν ποτέ και ο “Συμποσιαρχης”, ο Νεκτάριος). Βγαινουν πεντε γευσεις φαγητων (σαλατα, ορεκτικα, ζυμαρικο κρεατικο). Όλα είναι share εκτος από τις σουπες. Βγαινουν τμηματικα αναλογως με τις εξελιξη της οινικης γευστικης δοκιμης. Κάθε φορα το μενου περιλαμβανει πιατα και για vegetarians. Το μενου είναι ιδιο για ολους. Το κοστος συμμετοχης είναι 20 ευρω το ατομο. Ολοι φευγουν χορτασμενοι εχοντας πιει περιπου τρια ποτηρια κρασι στο συνολο. Αναλογως τα ατομα είναι κι η φιαλες που δοκιμαζονται. Το wine lineup επιλεγεται από μενα, καθως και η σειρα που θα δοκιμαστουν.
WM: Το κρασί και λόγω δικού σου background έχει ειδικό βάρος στις βραδιές αυτές, απ ότι καταλαβαίνω. Είναι και κάτι που από μόνο του φέρνει κοντά τις παρέες. Συμμετέχουν και οινοποιοί?
NK: Ναι ισχύει. Για παράδειγμα, έχουν δοκιμαστει σε μια βραδια 21 διαφορετικες φιαλες (παγκοσμια μερα ξινομαυρου) κι εχουν καταναλωθει 27 φιαλες κρασι από 30 συμμετεχοντες. Κατά καιρους εμφανιζονται στο Συμποσιο και διαφοροι φιλοι παραγωγοι κι ετσι το συμπόσιο διανθιζεται πιο πολύ γιατι η παρουσια τους δινει ένα επιπλεον πόντο στην βραδια. Οι παραγωγοι είναι παντα εκπληξη και γι αυτό δεν προαναγγελονται. Το συμποσιο για ένα διαστημα το 2019-2020, ακριβώς πριν από την πρωτη καραντινα ηταν σαν airbnb experience. Εκει ειχαμε την χαρα να συνευρεθούμε οι Έλληνες συνδαιτημονες και Πυρ-οινες, με ανθρωπους απ’ολο τον κοσμο. Η εμπειρια εκατερωθεν ηταν μοναδικη. Κάθε συμποσιο είναι μοναδικο γιατι πολύ απλα αλλαζουν τα κρασια διαρκώς, κι οι ιστοριες που λεγονται, γιατι πισω από κάθε κρασι υπαρχει μια ιστορια, που αρκετες φορες τις γνωριζω και τις διηγούμαι. Παντα όταν υπαρχει ένα παραγωγος στο τραπεζι δινει έναν τονο διαφορετικο και ξεχωριστο, ποσο μαλλον αν εχει την διαθεση και το χαρισμα να ανοιχτεί. Τα συμποσια εχουν ανοιξει τον δρομο ώστε από τις φιλιες που εχουν συσταθει μεσα από αυτά, να δημιουργηθουν κι αλλα μινι συμποσια κατά τοπους από τους ιδιους. Συχνα πυκνα γινεται κι ένα άλλο συμποσιο, στο Fabrica Café Vino, το CLUB 90+ το οποιο πραγματοποιείται στο μαγαζι μας αλλα δεν οργανωνεται από εμας. Εμεις απλα βαζουμε τα φαγητα.
